سابقه اجرت (قرآن)در دوران حضرت موسی علیه السلام اجرت گرفتن در قبال کار مجاز بود. ۱ - مشروعیت اجرتاجرت گرفتن در برابر کار، در دوران موسی علیه‌السّلام کاری مشروع و مجاز بود. فانطـلقا حتی اذا اتیآ اهل قریة استطعمآ اهلها فابوا ان یضیفوهما فوجدا فیها جدارا یرید ان ینقض فاقامه قال لو شئت لتخذت علیه اجرا. اجرت گرفتن در برابر کار، امری مشروع در دین شعیب علیه‌السّلام بود. فجاءته احدلـهما تمشی علی استحیاء قالت ان ابی یدعوک لیجزیک اجر ما سقیت لنا... اجرت گرفتن در برابر کار، امری مقبول در دوران ذوالقرنین علیه‌السّلام بود. قالوا یـذا القرنین ان یاجوج و ماجوج مفسدون فی الارض فهل نجعل لک خرجا علی ان تجعل بیننا و بینهم سدا. (بنابراین که مقصود از «خرج»، اجرت باشد برداشت فوق قابل استفاده است.) تعیین اجرت در مقابل کار، در دوران یوسف علیه‌السّلام جایز بود. قالوا نفقد صواع الملک ولمن جآء به حمل بعیر وانا به زعیم. اجبار کنیزان به زنا برای گرفتن اجرت در دوران جاهلیت متداول بود. ... و لاتکرهوا فتیـتکم علی البغاء ان اردن تحصنا لتبتغوا عرض الحیوة الدنیا... اجرت گرفتن در برابر کار، امری پذیرفته در دوران فرعون بود. و جآء السحرة فرعون قالوا ان لنا لاجرا ان کنا نحن الغــلبین... ؛ قال نعم و انکم لمن المقربین. فلما جاء السحرة قالوا لفرعون ائن لنا لاجرا ان کنا نحن الغــلبین... ؛ قال نعم و انکم اذا لمن المقربین. اجرت گرفتن در برابر انجام کار، امری متداول در دوران موسی علیه‌السّلام بود. فانطـلقا حتی اذا اتیآ اهل قریة استطعمآ اهلها فابوا ان یضیفوهما فوجدا فیها جدارا یرید ان ینقض فاقامه قال لو شئت لتخذت علیه اجرا. ۲ - پانویس۳ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲، ص۲۶۵، برگرفته از مقاله «سابقه اجرت». رده‌های این صفحه : اجرت | موضوعات قرآنی
|